Etnische Groepen |
Berbers en Arabieren
Er zijn in Marokko etnische verschillen. Voor de komst van de Arabieren woonden in Marokko voornamelijk Berbers. Zij komen aan hun naam vanwege het feit dat de Romeinen, die er ooit geheerst hebben, talen van niet-Romeinen maar brabbelarij vonden, een soort rabarber-taaltje. Zo komen de woorden 'barbaar' en 'berber' de wereld in. De Berbers zelf noemen zich vaak Imazighen (vrije mensen) of bij de naam van hun specifieke volk (er zijn 3 berbervolken met elk weer verschillende stammen en clans). Na de Romeinen kwamen de Germaanse Vandalen. Deze mensen zijn met de Berbers in het Noorden geassimileerd. Dat kun je nu nog zien. Als je in het Noorden mensen tegenkomt met sproeten, rossig haar en blauwe of groene ogen dan zie je Germaanse genen.
Als de Arabieren komen drukken die de Berbers steeds meer de onherbergzame en minder vruchtbare gebieden in. Tot op de dag van vandaag wonen de Arabieren dan ook in de vruchtbaardere gebieden in het noord-westen en de Berbers in het noorden nog steeds in het onherbergzame Rifgebergte. Maar in de afgelopen eeuwen zijn er elders in Marokko ook Berberstammen uit de lastige berg- en woestijngebieden weer naar de vlaktes gekomen en hebben grote dynastieën gesticht. In het huidige koningshuis zit veel berbers bloed en er zijn veel Arabieren die van gemengde afkomst zijn.
De Imazighen
(enk; Amazigh) of Berbers zijn te onderscheiden in 3 hoofdgroepen die wonen in 3 regio's;
Riffi - Berbers van het Rifgebergte in het Noorden. Zij spreken het Tarifit. In Nederland komen de meeste Marokkanen hier vandaan.
Tamazight - Gesproken door zij die wonen vaak in de midden- en hoge Atlas en in de woestijngebieden.
Soussi - Wonen voornamelijk ten zuiden van de Atlas in het Souss gebied wat overigens behoorlijk vruchtbaar is (dit gebied was zover van het kerngebied van de Arabieren dat de Berbers zich hier met meer succes konden verzetten en/of konden terugkomen. Zij spreken het Tashelhut of Schleuh.
Koningshuis
Het koningshuis is Arabisch met op dit moment Berberinvloeden en heeft eeuwenlang de Berbers achtergesteld. De Berbers zijn in bepaalde periodes hun land vaak kwijt geraakt, teruggedrongen naar kwalitatief mindere gebieden, gedwongen zich te onderwerpen. Andere periodes kwamen samenwerkingsverbanden van Berberstammen aan de macht en stichtten dynastieën die het wel weer een tijdje redden.
Protectoraat
Ten tijde van het Spaanse en Franse protectoraat hebben de Berbers in het zuiden die onder de pasha Glaoui waren gesteld onder zijn bezielende leiding samengewerkt met de Fransen die graag de arabisering en islamisering van Marokko wilden stopzetten. Na de onafhankelijkheid heeft de Arabische sultan Glaoui verbannen en zijn de berbers tot voor kort behoorlijk achtergesteld. Onder koning Hassan II zijn ze ernstig gemuilkorfd (Hassan durfde zich in het Rif niet te vertonen uit angst voor een aanslag op zijn leven). De Berbers mochten delen van hun eigen cultuur niet beleven. Hun taal mocht bijvoorbeeld niet geschreven worden.
Oner zijn zoon Mohammed VI is er zeer veel verbeterd maar nog steeds zijn veel bestuurders en ambtenaren in de berbergebieden vaak afkomstig uit de Arabische kringen rond het koninklijk huis. Zij worden soms rondweg als bezetters gezien.
De Makhzen - de elite - families met invloed;
De clans van machtige families rondom het koningshuis is een club mensen waar rekening mee te houden is. Al zeer lang genieten deze mensen grote voorrechten en macht. Hun steun aan de koning is belangrijk. Deze groep heet de 'Makhzen'. Deze benaming heeft uiteraard een betekenis. Makhzen betekent ook wel iets als 'voorraadschuur' oftewel 'een ruimte waarin je zoveel mogelijk verzamelt en opslaat'. Als de koning teveel tegemoetkomt komt aan de wensen van de armen of bepaalde andere groeperingen dan zal dat ten koste moeten gaan van de rijkdom en invloed van de Makhzen. Het koningshuis kan op dit moment echter niet zonder de steun van deze groep.
Er zijn in Marokko etnische verschillen. Voor de komst van de Arabieren woonden in Marokko voornamelijk Berbers. Zij komen aan hun naam vanwege het feit dat de Romeinen, die er ooit geheerst hebben, talen van niet-Romeinen maar brabbelarij vonden, een soort rabarber-taaltje. Zo komen de woorden 'barbaar' en 'berber' de wereld in. De Berbers zelf noemen zich vaak Imazighen (vrije mensen) of bij de naam van hun specifieke volk (er zijn 3 berbervolken met elk weer verschillende stammen en clans). Na de Romeinen kwamen de Germaanse Vandalen. Deze mensen zijn met de Berbers in het Noorden geassimileerd. Dat kun je nu nog zien. Als je in het Noorden mensen tegenkomt met sproeten, rossig haar en blauwe of groene ogen dan zie je Germaanse genen.
Als de Arabieren komen drukken die de Berbers steeds meer de onherbergzame en minder vruchtbare gebieden in. Tot op de dag van vandaag wonen de Arabieren dan ook in de vruchtbaardere gebieden in het noord-westen en de Berbers in het noorden nog steeds in het onherbergzame Rifgebergte. Maar in de afgelopen eeuwen zijn er elders in Marokko ook Berberstammen uit de lastige berg- en woestijngebieden weer naar de vlaktes gekomen en hebben grote dynastieën gesticht. In het huidige koningshuis zit veel berbers bloed en er zijn veel Arabieren die van gemengde afkomst zijn.
De Imazighen
(enk; Amazigh) of Berbers zijn te onderscheiden in 3 hoofdgroepen die wonen in 3 regio's;
Riffi - Berbers van het Rifgebergte in het Noorden. Zij spreken het Tarifit. In Nederland komen de meeste Marokkanen hier vandaan.
Tamazight - Gesproken door zij die wonen vaak in de midden- en hoge Atlas en in de woestijngebieden.
Soussi - Wonen voornamelijk ten zuiden van de Atlas in het Souss gebied wat overigens behoorlijk vruchtbaar is (dit gebied was zover van het kerngebied van de Arabieren dat de Berbers zich hier met meer succes konden verzetten en/of konden terugkomen. Zij spreken het Tashelhut of Schleuh.
Koningshuis
Het koningshuis is Arabisch met op dit moment Berberinvloeden en heeft eeuwenlang de Berbers achtergesteld. De Berbers zijn in bepaalde periodes hun land vaak kwijt geraakt, teruggedrongen naar kwalitatief mindere gebieden, gedwongen zich te onderwerpen. Andere periodes kwamen samenwerkingsverbanden van Berberstammen aan de macht en stichtten dynastieën die het wel weer een tijdje redden.
Protectoraat
Ten tijde van het Spaanse en Franse protectoraat hebben de Berbers in het zuiden die onder de pasha Glaoui waren gesteld onder zijn bezielende leiding samengewerkt met de Fransen die graag de arabisering en islamisering van Marokko wilden stopzetten. Na de onafhankelijkheid heeft de Arabische sultan Glaoui verbannen en zijn de berbers tot voor kort behoorlijk achtergesteld. Onder koning Hassan II zijn ze ernstig gemuilkorfd (Hassan durfde zich in het Rif niet te vertonen uit angst voor een aanslag op zijn leven). De Berbers mochten delen van hun eigen cultuur niet beleven. Hun taal mocht bijvoorbeeld niet geschreven worden.
Oner zijn zoon Mohammed VI is er zeer veel verbeterd maar nog steeds zijn veel bestuurders en ambtenaren in de berbergebieden vaak afkomstig uit de Arabische kringen rond het koninklijk huis. Zij worden soms rondweg als bezetters gezien.
De Makhzen - de elite - families met invloed;
De clans van machtige families rondom het koningshuis is een club mensen waar rekening mee te houden is. Al zeer lang genieten deze mensen grote voorrechten en macht. Hun steun aan de koning is belangrijk. Deze groep heet de 'Makhzen'. Deze benaming heeft uiteraard een betekenis. Makhzen betekent ook wel iets als 'voorraadschuur' oftewel 'een ruimte waarin je zoveel mogelijk verzamelt en opslaat'. Als de koning teveel tegemoetkomt komt aan de wensen van de armen of bepaalde andere groeperingen dan zal dat ten koste moeten gaan van de rijkdom en invloed van de Makhzen. Het koningshuis kan op dit moment echter niet zonder de steun van deze groep.
