De Marokkaanse Keuken
|
|
Fusion De overheerlijke, geurige Marokkaanse manier van koken is een samengaan van Afrikaanse en Mediterrane keukens. Diverse invloeden De Marokkaanse keuken is sterk beïnvloed door de Berbers (de oorspronkelijke bewoners), de Arabieren (sinds 682 n.C.), de Moren, die tijdens en na de spaanse Reconquista naar Marokko kwamen, en uiteindelijk ook door de Fransen (door hun grote invloed tijdens het protectoraat / de 'koloniale' tijd). Belangrijke gerechten en ingrediënten Atay Nana en Atay Sheba. Thee (uit China) is een paar eeuwen terug door de Engelsen geïntroduceerd. De muntthee en de shebathee (Chinese groene thee met munt of sheba) wordt op rituele manier bereid volgens vaststaande stappen. Deze kunnen per regio of familie iets verschillen. De theeceremonie is belangrijk in het sociale leven en niet weg te denken uit de Noord-Afrikaanse cultuur. De munt (nana) is verfrissend in de zomer. De sheba verwarmend in de winter. Soms ook gemengd gedronken. Olijfolie. De krachtige Marokkaanse olie kun je gebruiken in de koude- en warme keuken maar net zo goed om je huid mee in te smeren. Het maakt zacht en hydrateert. Ook is het goed voor je haar als anti-klit of haarmasker. |
Arganolie. Deze wordt gebruikt om brood te dippen of in couscous en salades. Het wordt gemaakt uit de noten van een olijf-achtige vrucht. Voor consumptie kan de manier van productie op 3 manieren: - De geiten die in de arganbomen klimmen om de vruchten te eten braken ze uit tijdens het herkauwen. De pitten worden uit dit braaksel verzameld en geperst. - Of: de vrucht laten uitdrogen in de zon waardoor de buitenkant hard wordt en gemakkelijk te verwijderen om de noot te bereiken. - Mechanisch persen. Amlou. Dit lijkt in een verre verte op pindakaas. Maar vergeet dat gelijk maar weer. Het is een mix van arganolie, gemalen amandelen en honing. Lekker zoals het is maar ook om je brood in te dippen met een goede Atay Nana. Je kunt het laten malen waar je bij staat en dan heb je keuze of je wel of geen suiker toevoegt. Couscous. Gries van durumtarwe. Met de graanbolletjes worden de meest uiteenlopende gerechten bereid met vlees, vis, groenten en diverse kruiden en specerijen. De gries zelf en ook de gerechten die het als basis dient worden couscous genoemd. Briouette. Bladerdeeggebakje gevuld met lam of kip met kaas, citroen en peper. Harira. Goed gevulde soep met per streek weer andere ingrediënten. Vaak gegeten tijdens Ramadan na een hele dag vasten. Harissa. Hete saus voor de bereiding van soepen, merguez, couscous en deeggerechten. De saus is complexer dan gewone sambal. Er zitten verschillende specerijen in Harissa. Merguez. Worstjes van lam of rund met Harissa en verschillende specerijen en kruiden. Gegeten met couscous, brood of frites. Tajine. Een aardewerk schotel met idem deksel waarmee al weer zeer uiteenlopende gerechten worden bereid met vlees, vis, groeten, kruiden, specerijen. Zowel de aardwerk schotel als het gerecht wat er mee bereid is worden tajine genoemd. Wijn. In de tijd van de Feniciërs en Romeinen was er wijnbouw in 'Marokko' en veel later weer tijdens de Franse overheersing. Na hun vertrek is de wijnbouw kwantitatief drastisch afgenomen maar kwalitatief sterk gegroeid. Pastilla. Hartige taart van filodeeg met verschillende vullingen. Bijvoorbeeld duif of kip. Kruiden. De kraampjes met hun talloze kleuren en geuren zijn een lust voor het oog en de neus. Als je wilt kun je kruiden tot poeder laten malen waar je bij staat. Wel zeven vanwege stokjes en steentjes. Ras el Hanout. Letterlijk het hoofd van de winkel of het beste van de winkel. Een kruidenmengsel van rond de twintig kruiden en specerijen samengesteld door de winkelier. Er zijn, afhankelijk van het soort gerecht drie hoofdmengsels. |
