Intense Vriendelijkheid

Op het moment dat ik dit blogbericht schrijf ben ik al weer 2 maandjes terug van een langere desert tour. Deze keer met een geweldige 4x4 adventure truck. Deze Magirus Iveco heeft ons door de woestijn gereden van het Uiterste Noord-oosten tot in het diepe zuidwest.
​Natuurlijk kan ik weer melding maken van de uitgestrekte, betoverende en afwisselende landschappen van de Marokkaanse Sahara maar daarvoor kun je ook kijken bij de pagina's 'beeld'.

​Laat me  je vertellen over wat mij al 30 jaar zo raakt door een schets te doen van een aantal ontmoetingen van deze afgelopen maanden. 
Al die mensen die vrolijk zwaaien omdat ze de vrachtwagen zo leuk vinden.
De vrouwen die met eten en thee naar ons toekomen als we bij hun dorp bivakkeren.
De familie die ons uitnodigt om bij hun thuis te komen eten en overnachten.
De politie die ons uitnodigt om naast hun controlepost te overnachten omdat ze vrij kamperen zo dicht naast een stad niet veilig voor ons vinden.
De politieman die mij een (terechte) verkeersboete kwijtscheldt omdat ik volgens hem een Marokkaan en broeder ben. Wij nemen afscheid met twee kussen op de wang en hij verontschuldigt zich bij mijn deelnemers voor het oponthoud.
De politiemensen van een roadblock die me uitnodigen mee te eten.
De winkelier die stoelen en een tafeltje met thee en gebakjes brengt zodat we relaxed op elkaars scheerbeurt kunnen wachten op de stoep van zijn buurman de barbier.
De garagist die zo blij mijn Raff over zijn bolletje aait. De politieman en Sepp die elkaar zo schattig een zoen geven.
En al die andere mensen die zo liefdevol mijn kinderen over hun bol aaien en zoenen.
En natuurlijk mijn lieve vriendin Madou van Centre Fiers Et Forts met wie ik altijd zo'n enorm plezier beleef.
En ga zo maar door.
Dank jullie wel lieve, vriendelijke, hulpvaardige en gastvrije bevolking van prachtig Marokko. Dank voor alle hartverwarmende ontmoetingen al dertig jaar lang. Jullie raken me diep.